Leczenie osteoporozy

Pacjenci, u których zdiagnozowano osteoporozę z reguły wpadają w popłoch, o chorobie tej mówi się bowiem, że należy do schorzeń, które towarzyszą człowiekowi do końca życia. Rzeczywiście, osoby, które przystępują do leczenia muszą się liczyć z tym, że terapia będzie trwała wiele lat, a do tego będzie stanowiła kombinację wielu rozwiązań. Warto mieć jednak na uwadze to, że stosowanie się do zaleceń lekarza jest w stanie zagwarantować pacjentom spokojne życie i zmniejszyć ryzyko pojawiania się złamań i silnych bólów, które są nieuniknione w przypadku zaawansowanej, nieleczonej osteoporozy.

Fluor

Fluor to jeden z najstarszych i najbardziej znanych leków stosowanych w trakcie leczenia osteoporozy, dziś jednak lekarze rzadko odwołują się do jego możliwości. Analiza możliwości stwarzanych przez fluor potwierdziła, że wpływa on pozytywnie na trwałość tkanki kostnej i umożliwia jej szybsze odbudowywanie się. Niestety, podawanie pacjentom cierpiącym z powodu osteoporozy fluoru wcale nie chroniło ich przed ryzykiem kolejnych złamań, dziś więc jego niewielkie dawki pełnią jedynie funkcję wspomagającą leczenie.

Bisfosfoniany

Bisfosfoniany to najczęściej stosowana grupa leków, które wykorzystuje się w trakcie leczenia osteoporozy ich dużym atutem jest bowiem to, że mogą być one stosowane zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Co więcej, bisfosfoniany sprawdzają się nie tylko w zaawansowanej osteoporozie, ale również w leczeniu osób, u których choroba nie rozwinęła się jeszcze, a które jednak narażone są na kolejne złamania, lekarze cenią więc ich uniwersalność. Cząsteczki leku zazwyczaj osadzają się w kościach utrudniając proces ich osłabiania, osoby, które je stosują muszą jednak liczyć się z tym, że bisfosfoniany będą utrudniać również proces tworzenia się nowej tkanki kostnej. Leki te nie wchłaniają się przy tym najlepiej z przewodu pokarmowego, nie są więc zalecane tym pacjentom, którzy zmagają się z wrzodami żołądka.

Kalcytoniny

Stosowanie kalcytonin jest zalecane przede wszystkim u tych pacjentów, w przypadku których konieczna jest regulacja metabolizmu wapnia. Leki wykorzystujące kalcytoninę hamują szkodliwy dla pacjenta proces odwadniania kości i zmniejszają jego tempo, a do tego odznaczają się działaniem przeciwbólowym. Lekarze zwracają uwagę na to, że kalcytoniny nie mają istotnych skutków ubocznych, warto pamiętać jednak, że w leczeniu osteoporozy pełnią przede wszystkim funkcję pomocniczą.

Hormonalna terapia zastępcza (estrogeny)

Produkowane przez jajniki estrogeny to hormony, które pełnia wyjątkowo ważną rolę w życiu kobiety. Badania potwierdziły, że ich produkcja pozytywnie oddziałuje między innymi na kości, estrogeny przyczyniają się bowiem do tego, że procesy doprowadzające do ich osłabiania ulegają zahamowaniu. Stosowanie estrogenów pod postacią plastrów i tabletek po zbyt wczesnym okresie menopauzy sprawia, że nawet po zakończeniu pracy przez jajniki ich poziom nie ulega obniżeniu, hormonalna terapia zastępcza jest więc dla wielu kobiet szansą na uniknięcie osteoporozy. Niestety, tego rodzaju próby wyrównania poziomu estrogenów nie mogą być podejmowane zbyt długo. Badania prowadzone przez naukowców potwierdzają, że hormonalna terapia zastępcza prowadzona przez okres dłuższy niż pięć lat nie tylko osłabia wątrobę, ale również zwiększa ryzyko nowotworów sutka oraz narządów rodnych.

Wapń i witamina D

Wapń będący budulcem kości oraz witamina D, która sprawia, że jest lepiej przyswajany przez organizm to nieodłączne elementy wykorzystywane nie tylko w czasie leczenia osteoporozy, ale również podczas działań profilaktycznych zmniejszających ryzyko pojawienia się tej choroby. Preparaty zawierające oba składniki należy zatem przyjmować bez względu na to, jakie leki się stosuje, skuteczna walka z osteoporozą zakłada przy tym regularny monitoring poziomu wapnia i witaminy D w organizmie. Pacjenci powinni zresztą pamiętać o tym, że zarówno wapń, jak i witamina D powinny być przyjmowane przez nich nie tylko w postaci tabletek, warto zatem zapytać lekarza o to, jaką dietę zastosować, aby zwiększyć ich ilość.

Sterydy anaboliczne

Badania potwierdziły, że sterydy anaboliczne stosowane przez osoby chętnie odwiedzające siłownie mogą okazać się przydatne również podczas leczenia osteoporozy. W początkowym stadium choroby, gdy ubytek masy kostnej jest jeszcze dość niewielki mogą one pomagać w utrzymywaniu kości w zadawalającym stanie, okazuje się bowiem, że spowalniają przemiany, jakie zachodzą w nich w trakcie rozwoju osteoporozy. Niestety, terapia z wykorzystaniem sterydów anabolicznych (podobnie, jak hormonalna terapia zastępcza) nie powinna być stosowana zbyt długo. Niekorzystny wpływ sterydów na poziom cholesterolu, zwiększone ryzyko wystąpienia zawału, a także zmiany, jakie wywołują one w wyglądzie stosujących je pań skutecznie odstraszają tak lekarzy, jak i samych pacjentów.

Flawonoidy

Nie wszystkie kobiety mogą poddać się hormonalnej terapii zastępczej, gdy zaś lekarze uważają, że zwiększenie poziomu estrogenu w organizmie może okazać się korzystne, flawonoidy bywają wyjątkowo pomocne. Te hormony roślinne mają działanie zbliżone do naturalnego estrogenu, badania potwierdzają zaś, że pomagają w walce z miażdżycami oraz w zapobieganiu nowotworom. Obecnie trwają eksperymenty, których celem jest określenie, jak bardzo przydatne mogą być w trakcie leczenia osteoporozy, a w niektórych krajach (między innymi na Węgrzech) wyrażono już zgodę na ich stosowanie.